گل یاس

با من درد ودل ميكرد و گاهي هم اشك ميريخت نگراني هايس كم نبودند دلش شكسته بود از روزگار كج مراد پاي حرف هايش كه مينشيني همه چيز را واقعي با جسم و روحت لمس ميكردي و ميگفت از اول نماز ميخواند و روزه هايش كامل و درست همه جا به عنوان يك مرد مومن و درست و حسابي ازش ياد ميكردم مرد جامعه بود و يزيد خون اخلاق خويش مال مردم بود و بد عنقياشو بد و براهاشو مال من و بچم بود باورت نميشه كه جودش در خونه جهنم بود وقتي ميخواستن از خونه بره بيرون دخترم شادي ميكرد و نبودش بازي ميكرد و ميخنديد وقتي صداي موتورش ميامد دختر بيچاره ام يك سوراخ موش پيدا ميكرد و قايم ميشد نميدونم چرا نماز و عبارت روش اثر نداشت ذكر مداو مش زبان زد همه بود فقط من و بچم ميدونستيم زير اين چهره به ظاهر روشن و پاك كي و با چه خصلتي پنهان است به اين جا كه رسيد گريه امونشو بريد دلداريش دادم و گفتم حالا خوبه مردي فاسد نيست خوبه كه چشم پاكه و سر به زير گفت ولي آقا امام رضا عليه سلام ميفرمايند بدخو هيزمي از هيزم هاي دوزخ است گفتم هميشه به اون آب باريكه ايي فكر كن كه كنار تمام بدبختي ها خدا روون ميكنه به خدا توكل كن كاش آدمي ميدونست در درجه اول بايد دل اطرافيان را شاد كند روي خوش داشتن و صف اول نماز جماعت ايستادن ذكر بلند گفتن و پيش سلام بودن و مهربوني با مردم كوچه و بازار پشيزي نميارزد وقتي دل بچه كوچولو خونه وقتي آرزوش نبود باباش تو خونه است باباش تو خونه است وقتي مادر خون گريه هاشو به خاطر دخترش پنهون ميكنه و مثل يك كوه صبور پاي بچش واي ميسه كاش ذكر شبانه روزي ما ذكر واقعي و خدا پسندار باشه كاش آداب معاشرت با همسر و بچه درس مهم براي ياد گرفتن بضشود كاش حضور ما در مسجد زمينه ايي براي شادي دل كوچك بچمون باشد ميدونيم كه همه جا اسلام نما است خدا كنه به جايي برسيم كه نبودمون همه را دلتنگ كند كاش حضورمون همه رو شاد كنه اطرافيان براي امدنمون لحظه شماري كنند...

دستش را گرفتم و بهش گفتم هر روز صبح حديث شريف كسا رو بخون و به داشته هايت دل خوش بدار و از خدا و صاحب واقعي مسجد طلب كمك كن دخترت اميد زندگيتو خير و بركت مستدامي براي آينده ات است به خاطر اون تحمل كن همه چي درست ميشه ان شا الله

لبخند زدو با هم آمده رفتن به مسجد شديم همون جا كه فرشته ها از لحظه ورودمون برامون سبحان الله و صلوات ميفرستادن

يا رب العالمين ادركني